STOMADENTAL MEDICOVER PROFESJONALNE LECZENIE STOMATOLOGICZNE

Informacje dla pacjenta odnośnie napięć, komplikacji bruksizmu

Uporczywe bóle głowy, karku, nietypowe bóle zębów, ból twarzy, utrudnione drżenie ust, trzask podczas ruchów żuchwy – to najczęstsze dolegliwości pacjentów z objawami dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia.

Bruksizm oraz jego powikłania są przyczyną podwyższonego napięcia mięśniowego, zaburzeń czynności mięśni żucia, kręgosłupa szyjnego czy też obręczy barkowej, a co za tym idzie powodują uciążliwe bóle głowy, barku czy kręgosłupa szyjnego oraz kończyny górnej.

  • bóle ręki i obręczy barkowej
  • uciążliwe bóle głowy, karku i pleców
  • zaburzenia słuchu połączone z szumami
  • wrażenie suchości w oku
  • bolesności w okolicy przyczepienia mięśni żucia i skroniowego
  • przemieszczenie krążka w st. skroniowo–żuchwowym
  • pęknięcie koron zębowych i efekt ścierania zębów
  • zanik przyzębia powiązany z przeciążeniem koron zębów
  • ubytki szkliwa w okolicy szyjki zębów
  • krwawienia przy szyjce zębów
  • maceracje błony śluzowej policzków

Narastające napięcia spoczynkowe mięśni. Zbyt duże napięcia.

TERAPIA:

  • Terapia manualna IFOMT
  • Terapia MC Kenzie - terapia bólów kręgosłupa pochodzenia dyskowego
  • Terapia tkanek miękkich – terapia rozluźnienia powięziowo-mięśniowego
  • Kinesiologytaping - plastry normalizujące napięcie mięśniowo-powięziowe
  • Elektroterapia, TENS, INTERFERENCJA, jonoforeza – redukcja bólu
  • Laseroterapia
  • Relaksacja psychosomatyczna
  • Szynoterapia

EMG - badanie wstępne oraz kontrolne napięcia w obrębie mięśni stawu skroniowo–żuchwowego.

Jakie są przyczyny dysfunkcji narządu żucia?

Długotrwałe zmiany czynnościowe prowadzą do zmian organicznych w poszczególnych elementach układu ruchowego narządu żucia. Klinicznie prowadzi to do tzw. dysfunkcji.

Zaburzenia czynnościowe mogą być spowodowane:

  • przez czynniki miejscowe zlokalizowane w poszczególnych stawach;
  • przez czynniki ogólne.

1. Zaburzenie zwarcia w stawie zębowo-zębowym, są one następujące:

  • przemieszczenie zębów (utrata punktów stycznych, wyrzynanie zębów mądrości, częściowa utrata uzębienia), przemieszczenie zębów w stronę luki, wydłużenie się zębów;
  • nieprawidłowości zgryzowe i zębowe (zęby ustawione poza łukiem, zgryz przemieszany);
  • błędne leczenie protetyczne czy ortodontyczne, nieprawidłowe wypełnienia;
  • urazy stawu skroniowo-żuchwowego;
  • złamania żuchwy czy szczęki (główna miejscowa przyczyna para funkcji zwarciowych).

2. Zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym, zaburzenia w ułożeniu głów żuchwy, zaburzenia czynności krążków stawowych.

3. Czynniki miejscowe sprzyjające powstawaniu parafunkcji niezwarciowych (nawyki ruchowe w obrębie narządu żucia, przy których nie dochodzi do kontaktu zębów przeciwstawnych).

4. Zaburzenia w stawie zębowo-zębodołowym:

  • stany zapalne;
  • rozchwianie zębów;
  • obrzęk brodawki (błądzenie języka w tej okolicy);
  • ostre brzegi ubytków, wypełnień, prac protetycznych–parafunkcje języka;
  • zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej.

5. Długotrwałe nawykowe żucie po jednej stronie:

  • asymetryczna czynność mięśni;
  • obciążenie stawu skroniowo-żuchwowego po tej stronie.

6. Utrwalona, nieprawidłowa pozycje mięśni z przemieszczeniem żuchwy do boku lub do przodu.

Czynnik psychiczny jest głównym czynnikiem ogólnym wpływającym na funkcje narządu żucia. Napięcie psychiczne powoduje zwiększenie intensywności uprawiania określonych nawyków. Ze zdenerwowania:

  • zaciskamy, zgrzytamy zębami;
  • ogryzamy paznokcie;
  • nagryzamy obce przedmioty.

Mięśnie narządu żucia podobnie jak mięśnie mimiczne biorą żywy udział w procesach emocjonalnych. Objawy dysfunkcji mogą być bólowe lub bezbólowe. Występują często u maturzystów, studentów przed sesją, mogą też być wynikiem stresu cywilizacyjnego – tego typu stresu nie możemy wyeliminować, dlatego konieczne jest stosowanie profilaktyki zaburzeń czynnościowych narządu żucia.

Jakie są objawy zaburzeń czynnościowych narządu żucia?

1. W obrębie stawu zębowo-zębowego:

  • patologiczne starcie zębów;
  • dodatnie testy zwarciowe, zaciskania i/lub zgrzytania zębami.

2. W obrębie stawu zębowo-zębodołowego:

  • rozchwianie pojedynczych zębów;
  • rozchwianie grupy zębów;
  • przemieszczenie zębów;
  • odsłonięcie pojedynczych szyjek zębów lub grup zębowych;
  • przerost kości zębodołu.

3. W obrębie stawu skroniowo-żuchwowego:

  • zaburzenia ruchomości głów żuchwy (bez objawów akustycznych), tzw. „przeskakiwanie głów żuchwy”;
  • patologiczne objawy akustyczne np: trzaski lub trzeszczenia;
  • bolesność uciskowa stawu skroniowo-żuchwowego;
  • zbaczanie żuchwy w czasie jej odwodzenia i/lub przywodzenia;
  • nadmierne wysunięcie żuchwy w czasie jej opuszczania;
  • zbaczanie przy wysuwaniu;
  • niejednakowy zakres ruchów bocznych żuchwy;
  • nadmierne ruchy żuchwy;
  • ograniczone ruchy żuchwy.

4. Ze strony mięśni:

  • zmęczenie i poranna sztywność mięśni;
  • zwiększone napięcie mięśni;
  • bolesność uciskowa, dotykowa;
  • przerost (twarz kwadratowa przy przeroście żuchwy);
  • promieniowanie bólu z przeciążonych mięśni;
  • ból głowy z napięcia mięśni narządu żucia.

5. Inne obiektywne i subiektywne objawy kliniczne dysfunkcji narządu żucia:

  • drętwienie, mrowienie zębów i wyrostków, ubytki przyszyjkowe, złamanie korzeni żywych zębów;
  • objawy o charakterze otolaryngologicznym: pieczenie gardła, krtani, „ból ucha”, zaleganie woskowiny, zawroty głowy;
  • objawy oczne np.: ucisk, uczucie wysadzania gałki ocznej, ból oka;
  • objawy bólowe o charakterze neuralgii nerwu trójdzielnego;
  • ból głowy.

Jakie są ogólne zasady leczenia zaburzeń narządu żucia?

W leczeniu zaburzeń czynnościowych narządu żucia stosujemy:

  • leczenie farmakologiczne, które jest leczeniem wspomagającym;
  • fizykoterapię;
  • ćwiczenia mięśni narządu żucia wykonywane przez pacjenta w domu i w gabinecie lekarskim pod
  • kierunkiem lekarza;
  • stosowanie akrylanowych szyn zgryzowych wykonywanych w gabinecie stomatologicznym.

Korekta zwarcia: szlifowanie wypełnień, guzków artykulacyjnych to metody wykonywane w ostateczności i po innych rodzajach metod leczniczych, które nie przyniosły efektu.

Jednym z objawów dysfunkcji narządu żucia jest zaburzenie czynności żuchwy będące wynikiem nieskoordynowanej czynności mięśni i/lub daleko posuniętych zmian w stawie skroniowo-żuchwowym. Celem stosowania ćwiczeń jest przywrócenie prawidłowego modelu ruchomości żuchwy, a przez to prawidłowego obciążenia w stawie.

Ogólnym wskazaniem do stosowania ćwiczeń mięśni narządu żucia jest każde odchylenie od normy dotyczące zarówno kierunku jak i rozpiętości ruchów żuchwy. Ćwiczenia dostosowane powinny być indywidualnie dla każdego chorego.

Przy wykonywaniu ćwiczeń obowiązują następujące zasady ogólne:

  • zakres i dynamika ćwiczeń powinna być ustalona z lekarzem specjalistą w leczeniu dysfunkcji narządu żucia;
  • ćwiczenia muszą być tak wykonywane, aby w czasie ich wykonywania nie występowały trzaski w stawie skroniowo-żuchwowym;
  • ćwiczenia nie mogą powodować występowania bólu, zakres ruchów podczas ćwiczeń musi być ograniczony do granicy bólu;
  • wskazane jest stosowanie ćwiczeń bezpośrednio po jedzeniu, po masażu, czy też po zastosowaniu fizycznych sposobów leczenia, np. oziębienia bolesnej okolicy;
  • ćwiczenia powinny być wykonywane rytmicznie, trzy razy dziennie przez parę minut (ok. 15
  • ćwiczeń jednorazowo-dawkowanie ćwiczeń musi być ostrożne, aby nie spowodowały one przemęczenia mięśni;
  • każdy ruch powinien być wykonywany powoli;
  • przy napinaniu mięśni stosuje się skurcz mięśni przez 5 sekund, po czym przez kilka sekund rozluźnia się mięśnie;
  • w pierwszych dniach po wprowadzeniu ćwiczeń konieczna jest kontrola poprawności wykonywania ćwiczeń przez lekarza.

Fizykoterapia celem fizycznych bodźców stosowanych w leczeniu układu ruchowego jest przywrócenie normalnej przemiany materii i poprawa krążenia w przeciążonych mięśniach oraz ich rozluźnienie jak również zwalczanie bólu w mięśniach i stawach.

Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w leczeniu dysfunkcji narządu żucia to przede wszystkim masaż, ciepło w różnej postaci, krioterapia, elektroterapia, kinezyterapia.

Masażmięśni narządu żucia przeprowadza się przy rozluźnionych mięśniach przy pewnym oddaleniu zębów przeciwstawnych.

Wskazania:

  • zaburzenia funkcji mięśni (zmiany napięcia, zmiany ilości komórek mięśniowych);
  • zaburzenia wegetatywne;
  • zaburzenia przepływu w naczyniach żylnych i chłonnych;
  • zmiany w tkance łącznej, podskórnej.

Przeciwwskazania:

  • zwichnięcia i złamania;
  • zranienia;
  • zapalenia;
  • nerwobóle, neuralgia nerwu trójdzielnego;
  • złamania zaopatrzone śrubami albo płytami;
  • endoprotezy;
  • operacje kręgosłupa;
  • objawy uszkodzenia dróg piramidowych i móżdżku;
  • skazy krwotoczne;
  • choroby naczyń – zakrzepowe zapalenia żył, zatory;
  • zmiany na skórze;
  • choroby zakaźne.

Masaż przeprowadza się po fizykoterapii, po korekcie zwarcia. Serie masaży przeprowadza się codziennie przez 2-3 tygodnie po 30 minut.

Mięsień skroniowy masuje się kłębem dłoni, żwacz za pomocą kciuka i palca wskazującego, mięsień dwubrzuścowy samym palcem wskazującym, mięśnie dna jamy ustnej kciukiem, a mięśnie podpotyliczne ruchami okrężnymi za pomocą palców wskazującego i środkowego.

W czasie masażu należy zwrócić uwagę na miejsca bolesne na dotyk i rozcierać je do granicy bólu. Celowe jest wykonanie ćwiczeń po masażu. Przy bólach głowy można wykonywać dodatkowo masaż mięśni głowy.

Elektroterapia

Diatermia – działanie prądem o wysokiej częstotliwości. Stosuje się na okolice dolnej części twarzy, szyi, karku i pasa barkowego. Na określoną okolicę działa się przez 8-10 minut. Skuteczność zależy od długości fali, od frekwencji, od kształtu źródła promieniowania. Tkanka absorbuje energię elektryczną i przekształca ją w energię kinetyczną, tę energię przekształca następnie w ciepło, które powoduje zmniejszenie napięcia mięśni.

Na mięsień skroniowy nigdy nie działa się diatermią, gdyż nie wolno naświetlać okolic mózgoczaszki i oczodołu. Diatermii nie wolno stosować przy endoprotezach, implantach, rozruszniku serca, płytkach zespalających.

KONTAKT

Stoma-Dental

ul. J.Kotucza 36
44-200 Rybnik

Czynne:
Pn - Pt od 8:00 do 22:00
Sb - Nd od 10:00 do 17:00

Numery kontaktowe:
kom. 784-058-179
tel: 32 440-22-12
tel: 32 440-22- 68

E-mail:
dentacare.rybnik@dentacare.pl

Umów się na wizytę Nasza oferta

DLA NASZYCH PACJENTÓW

  • Indywidualne
    podejście do
    pacjenta
  • Własna
    pracownia
    RTG/RVG/TK
  • Dogodne
    formy
    płatności
  • Obsługa
    w języku
    polskim i angielskim
  • Klimatyzowane
    pomieszczenia
  • Bezprzewodowy
    internet
  • Parking
  • Miejsce
    przyjazne
    niepełnosprawnym
  • Kawa i
    herbata

NALEŻYMY DO MEDICOVER STOMATOLOGIA